Chlamydioza u kota jest chorobą wywoływaną przez bakteryjny szczep Chlamydophila psittaci znany również jako Chlamydophila felis.
Cechy charakterystyczne:
- rosną w różnych tkankach człowieka i zwierząt
- zachowują zakaźność przez wiele lat
- w temperaturze 60 stopni Celsjusza czas przetrwania wynosi 10 minut
- w temperaturze 37 stopni Celsjusza czas przetrwania bakterii wynosi 12-24 godzin
- bardzo oporne na środki dezynfekujące i niskie pH
- u chorego zwierzęcia może nastąpić samowyleczenie ale nawroty choroby mogą występować co 10-14 dni i utrzymywać się przez okres około 2 lat.
Jak dochodzi do zakażenia ?
Koty zarażają się poprzez bezpośredni kontakt z wydzieliną z worka spojówkowego innego chorego na Chlamydiozę zwierzęcia. Oznacza to, że miejscami, w których najłatwiej o takie zarażenie są miejsca o potencjalnie dużym zagęszczeniu innych kotów, to jest : schroniska, hodowle, wystawy, pokazy czy też hotele dla zwierząt. Najbardziej wrażliwe na zachorowanie są zwierzęta młode do 1 roku życia ze względu na niewykształcony w wystarczającym stopniu układ odpornościowy. Wyjątkiem są tutaj młode kocięta do 8 tygodnia życia, u których przeciwciała otrzymane od matki chronią je przed bakterią właśnie przez ten okres czasu. Podobnie zachorowaniu mogą ulec zwierzęta dorosłe, które z różnych względów mają obniżoną odporność, na przykład w wyniku stresu spowodowanego choćby przeprowadzką, czy też zwierzęta skrajnie niedożywione. Obecność bakterii z rodzaju Chlamydophila stwierdza się u 10% kotów, w związku z czym ryzyko zachorowania nie powinno być bagatelizowane.
Przebieg choroby i leczenie
Po kilku dniach od zakażenia w u kota właściciel może zaobserwować śluzowy wypływ z oka. Spojówka jest przekrwiona a powieka staje się obrzęknięta. W wyniku mieszanych zakażeń bakteryjnych w wypływie dodatkowo może pojawić się ropa. Po pewnym czasie podobne objawy będą dostrzegalne również na drugim oku. Kolejnym symptomem świadczącym o postępującym procesie chorobowym będzie zauważalny spadek apetytu u zwierzęcia. Pojawiające się kichanie i kaszel świadczą o objęciu zakażeniem również górnych dróg oddechowych.
W celu wyleczenia Chlamydiozy u swojego pupila należy obowiązkowo udać się na wizytę do lekarza weterynarii. Po właściwym zdiagnozowaniu przyczyny infekcji, zwierzęciu zostanie przepisany antybiotyk. Niestety, bakteria nie daje się łatwo wyeliminować i lubi wywoływać nawroty, dlatego też właściciel kota powinien uzbroić się w cierpliwość i być gotowym na długotrwałą walkę z chorobą. Do dyspozycji lekarza jest szereg substancji, jak również form ich podania, dlatego też każdy przypadek powinien być rozpatrywany indywidualnie a substancja wybrana zgodnie ze wskazaniami i przeciwwskazaniami i dopasowana to konkretnego zwierzęcia. Co bardzo istotne, w przypadku występowania większej ilości kotów w domu, które mogły mieć kontakt z chorym zwierzęciem, należy te zwierzęta również poddać antybiotykoterapii nawet, jeśli nie występują u nich charakterystyczne dla schorzenia objawy. Niepodjęcie leczenia może skutkować przejścia choroby w postać przewlekłą.
Profilaktyka
Aby maksymalnie zminimalizować szansę na zachorowanie i złagodzić ewentualny przebieg choroby należy podjąć następujące kroki:
- zaszczepić kota ( w szczególności koty żyjące w skupiskach)
- przestrzegać podstawowych zasad higieny
- nie wypuszczać czworonoga na zewnątrz w przypadku jego choroby
- nowo nabytego zwierzaka izolować przez jakiś czas po nabyciu
Warto pamiętać, że ludzie również mogą być wrażliwi na zakażenie bakterią z rodzaju Chlamydiophila.
